+380679782003 
+48574150194
Soja jest jednym z głównych pokarmów oleistych i białkowych.
Soja jest uprawiana w Azji Wschodniej jako uprawa żywności, aw zachodnim rolnictwie jako źródło ropy i białka.
Główni dostawcy oleju sojowego
Chociaż Stany Zjednoczone i Brazylia są głównymi producentami soi, Chiny są światowym liderem w produkcji oleju sojowego. Roczna wielkość importu tego kraju wyniosła 92 miliony ton rocznie.
Dziś Argentyna jest także największym światowym eksporterem oleju sojowego. Głównymi dostawcami oleju sojowego w UE są Hiszpania, Holandia i Niemcy; kraje te są liderami pod względem przetwórstwa soi.
Olej sojowy jest liderem na światowym rynku nasion oleistych. Może być tłoczony na zimno, nierafinowany i wyrafinowany. Pierwszy tłoczony na zimno olej sojowy jest uważany za najbardziej korzystny dla organizmu, ponieważ przechowywane są w nim najbardziej przydatne substancje. Ma żółto-słomkowy kolor i ma raczej osobliwy aromat i smak. Nierafinowany olej sojowy zawiera również większość składników odżywczych. Jest używany w surowej postaci, ale nie można go smażyć. W tej formie olej tworzy substancje rakotwórcze.
Rafinowany olej sojowy ma przyjemny smak i jest bezwonny. Jest również stosowany na surowo.
Trend importu oleju sojowego
W marcu 2020 r., Po koronawirusie, globalną gospodarkę ogarnął poważny kryzys. Od samego początku kwarantanny w wielu krajach odnotowano wzrost popytu na produkty, ale po kilku tygodniach spadły wolumeny handlowe, co wpłynęło na rynek oleju roślinnego.
Jednocześnie w USA procesy te nie wpłynęły na wzrost cen oleju sojowego. Kraj brał udział w ograniczeniach transportu w Argentynie – jednym ze światowych liderów w eksporcie tego produktu. Następnie konkurencja spadła, a Stanom Zjednoczonym udało się umocnić swoją pozycję w handlu ropą sojową. Ceny tego produktu również wzrosły następnie z powodu wysokiego popytu importerów na zakup tego produktu.
Tak więc sprzedaż amerykańskiego oleju sojowego wzrosła w lutym 2020 r. Korea Południowa, Egipt i Kolumbia aktywnie importowały ten produkt. Te same procesy zaobserwowano wczesną wiosną.
Jeśli chodzi o Europę, w latach 2014–2018 największymi importerami wśród krajów były Polska (19%), Dania (16%), Hiszpania (11%) i Szwecja (9%). W latach 2019-2020 wielkość importu oleju sojowego do Polski znacznie wzrosła (do 33% całego importu), ale rola innych krajów UE spadła z 45% do 32%.
Popyt na olej sojowy w UE
W okresie 2019/2020 na świecie przywieziono około 153,31 mln ton soi.
Według statystyk Eurostatu-Comexta w latach 2014–2018 import oleju sojowego wyniósł 0,23 mln ton rocznie. Kraje UE znajdują się wśród trzech liderów tego wskaźnika: Norwegia (22%), Ukraina (22%) i Serbia (16%), a następnie Paragwaj (15%) i Rosja (14%). Inne kraje odpowiadają tylko za 11% importu oleju sojowego. W latach 2019-2020 MY wielkość importu wzrosła o 55% (do 0,36 miliona ton).
W UE olej sojowy jest wykorzystywany głównie do celów spożywczych i przemysłowych, takich jak biopaliwa, kosmetyki i farby. Import tego produktu w tym regionie rośnie z każdym rokiem. Tak więc, według Komisji Europejskiej, w mniej niż 50 tygodni ostatniego sezonu Europa importowała ponad 17 i pół miliona ton nasion oleistych, co stanowi 5% więcej niż rok wcześniej. Import soi w regionie wyniósł prawie 13 i pół miliona ton, czyli o 9% więcej niż w poprzednim sezonie.
Jednocześnie, według szacunków USDA, eksport oleju sojowego do UE zaczął spadać. Tendencja ta wynika ze zmiany stosowania norm jakości biopaliw.
Jeśli chodzi o wykorzystanie soi w sektorze spożywczym, stosowanie transgenicznej soi jest prawnie zabronione w UE. Zgodnie z wymogami europejskimi, w celu uzyskania certyfikatu roślin, który umożliwia eksport oleju do UE, konieczne jest ustanowienie przejrzystego systemu uznawania soi za produkt niezmodyfikowany genetycznie na wszystkich etapach jej produkcji: od uprawy po uzyskanie produktów przetwarzania soi i jej sprzedaży.