Specyfika importu śruty słonecznikowej do krajów UE

Śruta słonecznikowa jest jednym z głównych składników pasz przydatnych dla zwierząt gospodarskich.

Śruta słonecznikowa jest bogata w proteiny, które przyczyniają się do tycia zwierząt, a także wzmacniają odporność i wspomagają rozwój bydła i trzody chlewnej. Produkt ten jest produktem ubocznym przy produkcji oliwy, a rolnikom opłaca się sprzedawać go do innych krajów, które nie mogą pochwalić się wystarczającą liczbą własnych zasiewów. W szczególności kraje UE aktywnie kupują śrutę słonecznikową, gdzie, jak wiadomo, stale brakuje nasion słonecznika. Rzecz w tym, że Europa koncentruje się na uprawie innych rodzajów nasion, na przykład soi czy rzepaku, które są uważane za bardziej przyjazne dla środowiska. Jednak to słonecznik jest integralną częścią karmy dla zwierząt, dlatego ten produkt jest aktywnie importowany z innych krajów, na przykład z Ukrainy.

Co jest potrzebne do dostawy śruty słonecznikowej do UE

Aby dostarczać śrutę słonecznikową do krajów europejskich, lokalni ukraińscy rolnicy muszą znać kilka zasad i wymagań dotyczących jakości produktów. Wiadomo, że europejskie standardy jakości są bardziej rygorystyczne niż ukraińskie, jednak rynek zbytu jest tam znacznie większy, dlatego ukraińscy rolnicy powinni dostosować się do światowych standardów. W szczególności przy dostarczaniu posiłku wymagane są dokumenty potwierdzające jakość produktu oryginalnego, czyli nasion słonecznika. Dokumenty muszą wskazywać wszystkie substancje zawarte w nasionach, a także opisywać preparaty użyte do uprawy. Europa wysoko ceni nasiona uprawiane bez użycia GMO, dlatego nawet na etapie siewu należy wziąć te wymagania pod uwagę. Ponadto dokumentacja musi wskazywać zawartość olejów w mączce. Więcej o szczegółach wypełniania niezbędnych dokumentów można dowiedzieć się na stronie internetowej Unii Celnej.

Cechy importu śruty słonecznikowej

Aby wyobrazić sobie, ile posiłków można zaoferować europejskim partnerom jako produkty importowane, przejdźmy do statystyk zamówień na 2020 r. Tak więc, według ekspertów Komisji Europejskiej, w 2020 roku kraje UE, w tym Wielka Brytania, sprowadziły łącznie 10,77 mln ton nasion oleistych, czyli o 1% więcej niż w 2019 roku. Jednocześnie w Europie import nasion słonecznika wzrósł o połowę – do 593 tys. Ton. Zasadniczo nasiona słonecznika dostarczane są do Belgii (60%). Ponadto należy wziąć pod uwagę, że w ubiegłym roku Rosja stała się liderem w eksporcie tej rośliny ze wskaźnikami 248 tysięcy ton. Ale Ukraina zajęła trzecią pozycję na liście, dostarczając 112 tysięcy ton nasion. Mimo to Ukraina jako pierwsza w imporcie śruty i oleju słonecznikowego do krajów UE przekroczyła 512 tys. Ton śruty oleistej (46% udziału) i 718 tys. Ton oleju. (88% całości dostaw).