Opłacalność przetwórstwa pszenżyta w krajach UE

Pszenżyto na rynku zbóż to stosunkowo nowy plon, który uzyskano dopiero pod koniec XIX wieku.

Jest to mieszanka żyta i pszenicy, która łączy w sobie najlepsze cechy tych upraw i jest z reguły uprawiana na paszę dla zwierząt. Ponadto dzisiaj ziarno to jest rzadko wykorzystywane do celów spożywczych, wyrabiając z niego mąkę, a także wytwarzając inne produkty spożywcze, takie jak herbatniki, makarony, ciasto na pizzę i płatki śniadaniowe.

Co musisz wiedzieć o recyklingu pszenżyta

Recykling pszenżyta nie jest łatwym zadaniem. Główną trudnością w tym procesie jest oddzielenie łupiny od bielma – tylko w tym przypadku możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości mąki. Zasadniczo ta uprawa jest używana w postaci nieprzetworzonej, wysyłając ją na paszę dla zwierząt hodowlanych. To ziarno zawiera dość dużą ilość białka – o 1,5% więcej niż pszenica i 4% więcej niż żyto. Jednocześnie pszenżyto zawiera mniej gluteniny, ale więcej lizyny i tłuszczu. Nawiasem mówiąc, jeden kilogram zielonej masy tej rośliny zawiera 0,3 jednostki paszy. Ponadto kultura ta ma zwiększoną odporność na mróz, nawet wyższą niż pszenica ozima, a także łatwo jest odporna na choroby grzybowe i wirusowe oraz nie jest tak wymagająca pod względem stanu gleby. Chociaż rolnicy nie ukrywają, że dla najwyższych plonów lepiej, aby pszenżyto nadal uprawiano na czarnej glebie.

W jakich krajach UE przetwarza się pszenżyto?

Głównymi krajami, w których uprawia się tę roślinę, są Polska, Niemcy i Francja, a także Białoruś. Według statystyk Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, uprawa tej rośliny w krajach UE z roku na rok dopiero nabiera tempa – jeśli w 2009 roku zebrano 15 mln ton zboża w 29 krajach, to do 2016 roku ta ilość wzrosła do 15,2 mln ton. Jednocześnie przetwarzanie pszenżyta jest również możliwe tylko w krajach UE, które zajmują się uprawą tej rośliny, ponieważ tylko istnieją dobre możliwości dla tego procesu. Przetworzone zboża dostarczane są również do innych krajów, w tym na Ukrainę.

Rentowność

Aby podzielić tę kulturę na oddzielne składniki, należy zastosować technologię głębokiej obróbki ziarna. Wymagania te z reguły spełnia tylko sprzęt dostępny w krajach europejskich. Na terytorium Ukrainy takie moce praktycznie nie istnieją, dlatego sensowne jest dostarczanie lokalnego zboża do Europy, gdzie lokalne fabryki będą je przetwarzać. Należy zauważyć, że pszenżyto wyprodukowane na Ukrainie można dostarczać do Europy bez dodatkowych dokumentów, przedstawiając jedynie certyfikaty jakości, co upraszcza pracę miejscowych rolników z europejskimi odbiorcami.