Cechy uprawy pszenżyta w UE

Pomimo tego, że pszenżyto w swoich właściwościach jest uważane za nieco gorsze niż zwykle ziarno, nadal jest aktywnie uprawiane przez rolników na całym świecie.

Faktem jest, że ta roślina jest doskonałą opcją do stosowania w hodowli zwierząt, a rolnicy szczególnie ją uwielbiają za jej odporność na niekorzystny klimat, choroby i dobre właściwości paszowe. To ziarno jest hybrydą pszenicy i żyta, a jednocześnie łączy w sobie zalety obu upraw. Ponadto kultura ta, pomimo swoich mniejszych walorów wypiekowych, może znaleźć zastosowanie również w przemyśle cukierniczym. Kultura ta jest również podstawą do produkcji bioetanolu.

Miejsce Europy na światowym rynku uprawy pszenżyta

Jeśli uprawa innych zbóż jest praktykowana tylko w niektórych krajach europejskich (brak obszarów uprawnych, zły klimat lub wewnętrzne wymagania do produkcji niektórych upraw), to pszenżyto słusznie zajmuje jedno z czołowych miejsc w krajach UE . Liderami w produkcji tej rośliny są Polska i Niemcy. To właśnie te kraje rozwinęły odmiany, które zajęły główną niszę w przemyśle paszowym i innym krajom może być trudno konkurować w tej dziedzinie. Kraje UE doceniły zalety tej rośliny – jej uprawa jest mniej kosztowna, roślina łatwiej znosi ekstremalne temperatury i prawie nie wymaga stosowania środków ochrony roślin. Jednocześnie istnieją pewne osobliwości – w szczególności, pomimo dobrej odporności, pszenżyto często zaraża się chorobami, takimi jak pleśń śnieżna, czasem septoria. Z tego powodu hodowcy nieustannie pracują nad uzyskaniem nowych, bardziej odpornych odmian rośliny.

Rosnące funkcje

W związku z aktywnym rozwojem hodowli zwierząt rolnicy zaczęli częściej uprawiać pszenżyto. Faktem jest, że to ziarno jest uważane za jedną z najlepszych pasz i może być również używane jako ściółka. Dostawy tego zboża do Europy odbywają się głównie z terytorium Ukrainy i Rosji, ponieważ w tych krajach bardziej odpowiedni jest klimat do uprawy pszenżyta. W szczególności ta kultura wymaga co najmniej +5 stopni do kiełkowania nasion, a sadzonki pojawiają się już 5-7 dni po siewie. Pszenżyto pochłania do 60% wilgotności suchej masy nasion, a wilgotność gleby powinna wynosić do 75%. Sama gleba powinna być bielicowa, szara, gliniasta lub gliniasta lekka z obojętnym kwasem. Wiosną uprawę należy karmić dwukrotnie wcześniej niż pszenicą ozimą, stosując ten sam nawóz. Pszenżyto jest usuwane w fazie kłoszenia.

Nawiasem mówiąc, to w przypadku ukraińskiego zboża UE uprościła proces uzyskiwania dokumentów na eksport – teraz lokalni rolnicy nie muszą uzyskiwać europejskich certyfikatów zgodności, ponieważ ukraińskie dokumenty są ważne w UE. Cechy te pozwolą produktom z Ukrainy szybko wejść na rynki europejskie.