Wykorzystanie śruty słonecznikowej w Europie

Śruta słonecznikowa to stała pozostałość nasion oleistych, która pozostaje po uzyskaniu oleju słonecznikowego metodą ekstrakcji.

Pozostała część nie jest wyrzucana, ale wykorzystywana jako pasza dla zwierząt, a także do produkcji mieszanek paszowych. Biorąc pod uwagę fakt, że słonecznik uprawiany jest najczęściej na terenach krajów WNP, najczęściej śruta z tej uprawy jest eksportowana do innych krajów również z terytorium Ukrainy, Rosji i Białorusi. Kraje UE aktywnie importują te produkty, ponieważ nie mają wystarczającej ilości własnych obszarów do siewu słoneczników.

Najczęściej ukraińskie produkty kupują Francja, Gruzja i Litwa. Jednocześnie na UE przypada do 60% całego eksportu ukraińskiej śruty słonecznikowej. Nawiasem mówiąc, to właśnie Ukraina jest największym światowym eksporterem tego produktu.

Zalety śruty słonecznikowej

Warto zauważyć, że posiłek może mieć różną jakość i zależy to od sposobu pozyskania oleju. Jednocześnie w rolnictwie można stosować różne rodzaje mączek – chętnie zjadają tę paszę ptaki, świnie i bydło. Według statystyk to właśnie w tego typu pozostałościach po produkcji oleju znajduje się najwięcej białka (do 50%), a także błonnika, witamin B i E oraz innych mikroelementów przydatnych dla organizmu zwierząt. Swoją drogą uważa się, że im więcej białka zawartego w posiłku, tym wyższa jego wartość, dlatego producenci starają się zwiększać udział tej substancji w produktach. Wiadomo również, że zawiera więcej sodu i wapnia niż nasiona zbóż. Zastosowanie takiego produktu w hodowli zwierząt i drobiu pozwala na zwiększenie opłacalności i jakości wyjściowego produktu, co jest szczególnie widoczne przy tuczu młodych przedstawicieli. Nawiasem mówiąc, pasza ta jest odporna na skażenie mikotoksynami, co pozwala na jej długie przechowywanie nawet w niesprzyjających warunkach.

Zastosowanie śruty słonecznikowej

Ponieważ produkty te mają wysoką wartość odżywczą, stosowanie śruty słonecznikowej ogranicza się zazwyczaj do rolnictwa. Dodatek ten można dodawać do pasz na fermach lub stosować jako podstawę do przygotowania mieszanek paszowych. Jeden kilogram zawiera do 10,43 MJ energii metabolicznej, 270 g białka, 230 g błonnika i 12 g tłuszczu. W przypadku krów mlecznych można dodać do diety mączkę w ilości 20% całkowitej masy paszy, a w przypadku babki – 10%. Dzięki tej paszy wzrasta ilość fosforu, amylazy i fosfatazy we krwi zwierząt, natomiast zmniejsza się ilość cholesterolu, białka ogólnego i albuminy. Wiadomo, że jeśli krowy mleczne otrzymują codziennie żywienie tej jakości, to zwiększa to zawartość tłuszczu w mleku o 5%, a także zawartość w nim białka i suchej masy oraz zwiększa średnią dzienną wydajność mleka o 9% .

Posiłek można również wprowadzić do diety ptaków, z reguły od pierwszego tygodnia życia. Kurom nioskom należy podawać taki pogłówny opatrunek w ilości 35 gramów dziennie, minimalnie zmniejszając dawkę zimą.